brzdąkać

brzdąkać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, brzdąkaćam, brzdąkaća, brzdąkaćają, brzdąkaćany {{/stl_8}}– brzdąknąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, brzdąkaćnę, brzdąkaćnie, brzdąkaćnij, brzdąkaćnął, brzdąkaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować powstawanie krótkiego, wibrującego dźwięku przez szarpanie, potrącanie, uderzanie czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Brzdąkać na fortepianie, na gitarze. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydawać krótki, wibrujący dźwięk na skutek szarpania, potrącania, uderzania': {{/stl_7}}{{stl_10}}Brzdąkają monety wrzucane do skarbonki. Struna brzdąknęła i pękła. Brzdąknęła stłuczona szyba. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot., zwykle ndk {{/stl_8}}{{stl_7}}'grać (zwłaszcza nieudolnie, od niechcenia) na jakimś strunowym instrumencie muzycznym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Co ty tam brzdąkasz na tej gitarze? {{/stl_10}}